W słowniku poezji zostały omówione wszystkie wiersze z najpopularniejszych podręczników do liceum. W omówieniu wiersza zawsze na początku autorki zamieściły jego krótką „metryczkę” z informacjami o autorze; rodzaju i gatunku literackim lub odmianie liryki oraz podziale tekstu (zwrotki, części), żeby dać Ci ogólne rozeznanie na temat danego wiersza. Każde omówienie zostało podzielone na dwie części. Interpretacja - omówiona treść wiersza, przy czym autorki zadbały o to, żebyś wiedział o czym mowa w kolejnych zwrotkach utworu; informacje na temat jego wymowy, znaczenia, ważnych motywów, jakie w nim występują, a także kontekst historyczny, w jakim wiersz powstał (jeśli ma on znaczenie dla jego interpretacji). Druga część hasła to Analiza, poświęcona „technicznej” stronie utworu poetyckiego. Tu dokładnie omówiono gatunek literacki lub odmianę liryki, które reprezentuje dany utwór, budowę wiersza, rymy, rozkład akcentów, wskazano miejsce występowania średniówki.

Symbol to motyw, zespół motywów, pojęć, obrazów, które mają jedno znaczenie dosłowne i nieskończoną liczbę znaczeń ukrytych. Różnorodność możliwych interpretacji i sposobów rozumienia często bywa dezorientujące, rozpoznawanie zaszyfrowanego znaczenia może być fascynującą przygodą, choć z pewnością również intelektualnym wyzwaniem. Uchwycenie i odczytanie symbolu ułatwiają różnego rodzaju słowniki i leksykony, wśród nich interesującą i niezastąpioną propozycją może okazać się "Słownik symboli" wydawnictwa Greg. Przygotowany specjalnie dla uczniów gimnazjów oraz szkół ponadgimnazjalnych, jest publikacją pełną i wyczerpującą, zawierającą przystępnie podaną wiedzę na temat symboli literackich pojawiających się w lekturach i wierszach najczęściej omawianych na lekcjach. Jest ona przydatna także dla maturzystów, gdyż informacje dotyczące symboli są zazwyczaj punktowane w kluczach egzaminacyjnych, według których trzeba napisać wypracowanie na maturze z języka polskiego. Rola tego słownika jest nie do przecenienia: szeroka interpretacja utworów literackich, występujących w nich motywów oraz ich ukrytych znaczeń pomaga lepiej zrozumieć przesłanie tekstu, jak również swobodnie orientować się w prądach i tendencjach literackich. Publikacja zawiera omówienie ponad czterdziestu symboli przewijających się przez wszystkie epoki. Każde hasło wyjaśnia szeroką symbolikę danego pojęcia oraz funkcje, jakie pełni w danym utworze i kolejnych epokach literackich, a także kontekst, w jakim występuje. Towarzyszy mu wykaz dzieł literatury polskiej i światowej, w jakich symbol się pojawia, najważniejsze cytaty zawierające słowo kluczowe oraz przejrzysty indeks autorów i tytułów. I tak na przykład przy wyjaśnieniu hasła "wieża" poznajemy szerokie znaczenie tego pojęcia - od starotestamentalnych odniesień do ludzkiej pychy, poprzez średniowieczne nawiązania do rozmaitych przeszkód w "Dziejach Tristana i Izoldy" po pozytywistyczne skojarzenia ze spokojem, brakiem zagrożenia, bezpieczeństwem w "Latarniku". "Słownik symboli" charakteryzuje się wyjątkowo przejrzystym układem stron, przystępną formą oraz solidnie i rzetelnie opracowanymi hasłami - dzięki temu stanowi idealną pomoc przy pisaniu szkolnych wypracowań i przygotowaniu do matury. Równie ważne jest to, że po prostu wzbogaca posiadaną wiedzę na temat konkretnego dzieła literackiego, pozwala patrzeć szerzej i głębiej, interpretować w sposób dotąd niedostępny - odkrywać, rozumieć, poznawać, rozwijać intelekt, co samo w sobie jest fascynującą przygodą.

Czy ktokolwiek z nas zastanawia się dziś, co tak naprawdę oznaczała rosyjska szkoła w Królestwie Polskim lat osiemdziesiątych XIX w.? Jak i do czego dojrzewało się pod władzą nauczycieli, którzy w majestacie praw i regulaminów mogli stosować kary cielesne, rewidować bagaże przyjezdnych uczniów, kontrolować ich prywatne lektury ze spisem dzieł zakazanych w ręku, podsłuchiwać każdą rozmowę, nie mówiąc już o upokarzających karach za rozmowy po polsku? Do czego dorastali chłopcy przymierający głodem na ohydnych stancjach, pozbawieni pomocy i wsparcia rodziców pokolenia zmiażdzonego klęską powstania styczniowego? Kto do podłości? Kto do niepodległości? [lubimyczytac.pl]

Julka ma przemądrzałego starszego brata, z którym ciągle się spiera, i mamę pracującą w telewizji, z której jest bardzo dumna. Ma też dobre serce i mnóstwo pomysłów, zawsze stara się każdemu pomagać i marzy o tym, by spełniać tylko dobre uczynki - ale czasem efekty jej działań bywają zaskakujące nie tylko dla wszystkich wokół, ale też dla niej samej. Kiedy pomaga zakochanemu bratu, gdy stara się przestrzegać wszystkich reguł grzeczności albo próbuje wspierać tatę w jego planie odchudzenia się - skutki są zadziwiające! Poznaj Julkę i dowiedz się, jaki smak ma środek kapusty!

Świętoszek jest komedią w pięciu aktach francuskiego dramaturga Moliera, należącą do kanonu literatury światowej. Główny bohater Tartufe głosi wszem i wobec, że jest człowiekiem głęboko moralnym i szlachetnym. Taka postawa ułatwia mu manipulowanie i wykorzystywanie otoczenia dla własnych egoistycznych celów i korzyści. Jego ofiarą pada dworzanin Orgon, który tak dalece zawierza fałszywej uczciwości i pobożności Tartufe’a, że widzi w nim swojego powiernika i doradcę. Hojnie obdarowuje go majątkiem, a nawet proponuje mu oddać swoją córkę za żonę. Hipokryzja Tartufe’a zostaje zdemaskowana dzięki genialnemu podstępowi zastawionemu przez żonę Orgona. Pierwsza inscenizacja Świętoszka miała miejsce w 1664 roku w obecności króla Ludwika XIV i jego dworu. Krytyka hipokryzji możnych tego świata zawarta w utworze wywołała wielki skandal, tym bardziej że w XVII-wiecznej Francji kreowanie się na człowieka uczciwego łączyło się z fałszywą dewocją. Molier musiał napisać nową, mniej prowokacyjną wersję swojej sztuki – tę, którą znamy dzisiaj, a która po raz pierwszy została wystawiona w Paryżu w 1669 roku. Lektura dla szkół średnich

Tajemniczy, bardzo elegancki dżentelmen zakłada się z przyjaciółmi, że objedzie świat w ciągu 80 dni. Zabiera w drogę nowego służącego, Passepartout, i wyrusza z Londynu w wielką podróż, pełną przygód, niespodziewanych zawrotów akcji, podróż, na końcu której pana Fogga czeka wielkie osobiste szczęście. [greg.pl]