Maya Edwards jest dwudziestopięcioletnią Amerykanką z gwatemalskimi, irlandzkimi i włoskimi korzeniami. Mieszka ze swoim chłopakiem Danem w Bostonie i choć studiowała kreatywne pisanie, nie może się zebrać do napisania czegokolwiek. Ma też problem z alkoholem, do którego sama przed sobą nie chce się przyznać. Pracuje w centrum ogrodniczym i marzy o przespanej nocy, ponieważ zmaga się ze skutkami odstawienia leku nasennego, który bierze, odkąd jako siedemnastolatka była świadkiem śmierci najlepszej przyjaciółki. Maya wciąż nie może się pozbierać po tym doświadczeniu. Podobnie jak nie potrafi pozbyć się przekonania, że wie, kto ją zamordował... Postanawia w końcu pojechać do rodzinnego Pittsfield, by uwolnić się od nękających ją demonów przeszłości. Jaką tajemnicę skrywa leśna chata niejakiego Franka? Czy Maya ma rację, obwiniając go o śmierć przyjaciółki? A może cierpi na urojenia? I jak pomoże jej niedokończona książka nieżyjącego już ojca? [nota wydawcy].

Główny bohater, Maurice Swift, ma wszystko - jest przystojnym, przebojowym mężczyzną, z olbrzymim ciśnieniem na osiągnięcie literackiego sukcesu. Nie posiada jedynie talentu, który pozwoliłby mu taką bestsellerową książkę napisać. Ale to nie może być przecież przeszkodą dla naprawdę zdesperowanej, wybitnej jednostki… Gdzie leży granica pomiędzy inspiracją a złodziejstwem? Do kogo należy opowieść? PRZEBIEGŁY, BEZWZGLĘDNY MĘŻCZYZNA W POGONI ZA SŁAWĄ Przepyszna mroczna opowieść o ambicji, pożądaniu i kradzieży praw autorskich. Kusząca i przerażająca, dojmująca i mocno niepokojąca… Tworząc Maurice’a Swifta, Boyne dał nam niezapomnianego bohatera, na równi niebezpiecznego i przeuroczego. W efekcie powstała niekonwencjonalna powieść, która utwierdza nas w przekonaniu, że Boyne jest jednym z najwybitniejszych pisarzy tego pokolenia. The Observer Drabina do nieba jest opowieścią inteligentną, rytmiczną, gwarantującą dreszcz emocji; to stadium rozpadu osobowości, którego nie oddałaby lepiej nawet Patricia Highsmith. Esprit w czystej postaci. The Times JOHN BOYNE urodził się w Irlandii w 1971 roku. Stworzył jedenaście powieści dla dorosłych, pięć dla młodszych czytelników oraz zbiór opowiadań. Książka Chłopiec w pasiastej piżamie została sprzedana w 10 milionach egzemplarzy. Powstały jej adaptacje filmowe, teatralne, a nawet balet i opera. Autor trzykrotnie zdobył Irish Book Awards oraz wiele innych międzynarodowych nagród literackich. Jego dzieła zostały przetłumaczone na ponad 50 języków. Mieszka w Dublinie[www.azymut.pl].

Ewa Zawistowska, wnuczka Władysława Broniewskiego, przez lata rozdzielała jego postać na "prywatnego" dziadka Władka i "oficjalnego" poetę ze szkolnych podręczników. Swojej matki Anki, młodo zmarłej ukochanej córki Broniewskiego, nie pamiętała zupełnie. Po pamięć i wiedzę o nich wyruszyła w literacką podróż w głąb zatrzaśniętego w skrzyni archiwum rodzinnego. Z nieznanych dotąd listów, zdjęć i dokumentów autorka układa historię swojej niezwykłej rodziny. W jej barwnej opowieści powraca też powojenny świat literacki i filmowy oraz skomplikowana rzeczywistość lat pięćdziesiątych. Wnuczka Broniewskiego nie unika trudnych tematów - takich jak alkoholizm dziadka, jego poemat o Stalinie, choroba matki i okoliczności jej śmierci czy komunizm babki. Listy pokazują ogromną miłość Broniewskiego do Anki i niebanalną więź, jaka ich łączyła. Dokumenty ujawniają ciekawe, czasem burzliwe kulisy wspólnej pracy ojca i córki nad filmem "Wisła", którego realizację przerwała śmierć 24-letniej reżyserki. W tle widać - zatrzymaną w odległych czasach stalinowskich - całą rodzinę. Tacy, jacy byli na co dzień. W rolach ojców, córek, matek i dziadków. Jak mieszkali, pracowali, spędzali wakacje. O czym myśleli, w co wierzyli. Unikatowe materiały z rodzinnego archiwum i barwna opowieść o niedającym się zaszufladkować poecie z krwi i kości. [Wydawca]

Tego jeszcze nie było! Literacki świat w zderzeniu z brutalną przestępczą rzeczywistością. Pola Werner, autorka licznych bestsellerów i niekwestionowana gwiazda wydawnictwa Azum, podczas zbierania materiałów do kolejnej książki trafia na trop firmy VeroMax. Wkrótce potem zaczyna dostawać anonimowe listy z pogróżkami. Prosi o pomoc swojego wydawcę, a ten zatrudnia do jej ochrony Patryka "Cwibla” Cebulski – gwiazdora MMA i właściciela firmy ochroniarskiej. Patryk podejmuje się zadania wyłącznie dlatego, że sam ma na pieńku z VeroMaxem, ale między nim i Polą szybko zaczyna iskrzyć. Właściwie to nie iskry, to prawdziwe fajerwerki…

"Galeria potworów" to świat Agnieszki przez nią opisany. Opowieść ta była publikowana w odcinkach w tygodniku "Polityka" (1988-1992), po czym ukazała się w 2004 r. w formie książkowej, wzbogacona o fotografie i przypisy przygotowane przez Fundację Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej.

Książka zawiera mnóstwo ciekawostek i mało znanych faktów z życia amerykańskiego pisarza. Autorzy odwiedzili miejsca, w których Hemingway wielokrotnie przebywał prywatnie oraz jako korespondent prasy amerykańskiej i kanadyjskiej, rozmawiali z ludźmi, którzy go znali i pamiętali, szukali pamiątek po pisarzu.

Prof. Julian Krzyżanowski tak pisze o genezie tej książki: "W toku [...] lat blisko dwudziestu od rozpoczęcia pracy nad wydaniem wielkiego powieściopisarza zżyłem się z jego biografią i twórczością i doszedłem do tak stosunkowo znacznej wiedzy o tych obydwu dziedzinach, że szkoda by jej nie wyzyskać, tym bardziej że składają się na nią źródła, do których już dzisiaj nie zawsze dotrzeć można, te czy inne bowiem informacje [...] pochodzą od osób dawno już nieżyjących. W ciągu wspomnianego dwudziestolecia narosły mi pokaźne teki materiałów najróżniejszych, autografów, odpisów z niełatwo odszukanych dzienników, czasopism, pamiętników, następnie podobizn i rzadkich przedruków utworów Sienkiewicza. [...] Mnóstwo dokumentów, które istniały jeszcze przed wojną, dzisiaj uległo zagładzie, wiele innych jest dla badacza niedostępnych, i to niech go usprawiedliwi w oczach krytyków, którzy nie zdają sobie sprawy, w jakich warunkach i dzięki jakim zabiegom docierał on do dokumentów, które poznać mu się poszczęściło. W rezultacie książka obecna ogranicza się do przedstawienia dziejów niezwykłego człowieka, który wyszedł z dworku wiejskiego, w sztubaczka wędrował ze Starówki warszawskiej do szkoły na terenie dzisiejszego uniwersytetu, w czasach uczniowskich i studenckich nieraz przymierał głodem, a którego prochy spoczęły ostatecznie w podziemiach katedry świętojańskiej, przywalone gruzami jej ścian czasu powstania roku 1944. Zestawienie tych dwu momentów, początkowego i końcowego, ma swą pełną patosu wymowę historyczną, sięgającą wyżyn czy , a więc wymowę całkowicie niespodziewaną w biografii Sienkiewicza, przedstawiciela epoki prozaicznej i niechętnej wszelkiemu patosowi. Ale jest to niewątpliwie patos Warszawy, stolicy nie państwa, bo tego nie było, lecz narodu, który w ponurym wieku niewoli ani chwili nie zwątpił o swoim przyrodzonym prawie do wolności."

Jesteś jej terapeutką. Ona jest twoją klientką. Ale tutaj, w lesie... nic nie jest takie, jak się wydaje. Kristina jest odnoszącą sukcesy terapeutką, która pracuje w centrum Oslo. Z chłodnym profesjonalizmem, dzięki któremu dotarła na szczyt, pomaga klientom rozwiązywać ich życiowe problemy. Ale kiedy jej pacjentka, Leah, znana pisarka, błaga Kristinę, by przyjechała do jej domku w lesie, równowaga zaczyna się chwiać. Terapeutka niechętnie wyrusza w dzikie ostępy, by odnaleźć kobietę, która może być w niebezpieczeństwie. Znajduje niedokończony rękopis Leah, a czytając go, uświadamia sobie, że główna bohaterka jest zatrważająco znajoma...[nota wydawcy].

Książka Irvinga Stone'a to opowieść o krótkim, burzliwym życiu włóczęgi i pisarza amerykańskiego, Jacka Londona (1876-1916). Na dwa miesiące przed czterdziestą pierwszą rocznicą urodzin, będąc jednym z najbardziej znanych i uwielbianych twórców swojego czasu, zażył on precyzyjnie wyliczoną śmiertelną dawkę siarczanu morfiny i siarczanu atropiny. Ale przygód, które stały się jego udziałem, alkoholu, który wypił (w dobrym i złym towarzystwie), pieniędzy, które zarobił i lekką ręką rozdał albo roztrwonił, starczyłoby pewnie na pół tuzina innych, spokojniejszych żywotów. Jako pisarz, autor "Białego kła", "Zewu krwi", "Wilka morskiego" i "Martina Edena" wierzył w nagie fakty, był piewcą brutalnej prawdy życia. Wiele z tych "nagich faktów" znajdzie czytelnik w biograficznej książce Irvinga Stone'a.